چکیده نتایج
بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب وکار ایران در زمستان 1401، 6.11 (نمره بدترین ارزیابی 10 است) محاسبه شده که از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته(پاییز 1401 با میانگین 6.05) نامساعدتر است.
در زمستان 1401 فعالان اقتصادی مشارکتکننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه 1-غیرقابل پیشبینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات 2-دشواری تأمین مالی از بانکها 3-بیثباتی سیاستها، قوانین و مقررات و رویههای اجرایی ناظر بر کسب وکار را نامناسبترین مؤلفههای محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفهها ارزیابی نمودهاند.
بر اساس یافتههای این طرح در زمستان 1401 استانهای مرکزی، فارس و سمنان به ترتیب دارای مساعدترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استانها ارزیابی شدهاند.
براساس یافتههای طرح، میانگین ظرفیت فعالیت (واقعی) بنگاههای اقتصادی شرکتکننده در فصل زمستان 1401 معادل44.22 درصد بودهاست که نسبت به همین میزان در پاییز 1401(43.51 درصد) تغییر محسوسی نداشتهاست.
بر اساس نتایج این پایش در زمستان 1401، وضعیت محیط کسب وکار در بخش خدمات ( 6.15) در مقایسه با بخشهای صنعت (5.94) و کشاورزی (5.99) نامناسبتر ارزیابی شدهاست.
در بین رشته فعالیتهای اقتصادی برحسب طبقهبندی استاندارد ISIC.rev4، رشته فعالیتهای 1-آب رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت های تصفیه 2- املاک و مستغلات و 3- حمل و نقل و انبارداری دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و رشته فعالیتهای 1- آموزش، 2- اداری و خدمات پشتیبانی و 3-استخراج معدن بهترین وضعیت محیط کسب وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیتهای اقتصادی درکشور داشتهاند.
بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در زمستان 1401، عدد 6.23 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) به دست آمدهاست که بدتر وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (پاییز 1401 با میانگین 6.12) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد 6.55 است که در ارزیابی فصل گذشته عدد 6.50 حاصل شدهبود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد 5.97 است که در فصل گذشته عدد 5.81 ارزیابی شده بود. بر این اساس، محیط علمی آموزشی با عدد 5.38 و محیط مالی با عدد8.23 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیطها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بودهاند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.