اولین دوره تأسیس اتاقهای بازرگانی با نام مجلس وکلای تجار درسال ۱۲۶۳ ش. فقط در ۱۶شهر رقم خورد که یکی از آنها کاشان بود. این مجلس با حضور تجاری بزرگ تشکیل شد که نام آنها عبارتند از: سید محمد ابراهیم تاجر بروجردی، سید محمد جعفر تاجر طباطبایی، لطفعلی تاجر تبریزی، میرزاعبدالرحیم تاجر کاشانی، علی نقی تاجر کاشانی، آقا محمد جعفر، غلامرضا تاجر کاشانی، محمد علی تاجر کاشانی، ابوالقاسم تاجر کرمانشاهی، ابوالقاسم تاجر کاشانی، آقا محمد حسین (پسر محمد مهدی تاجر صالح آبادی). بعدها این مجلس به انجمن تجارت تغییر نام داد و در دوره ی پهلوی اول با افزایش روابط تجاری ایران با کشورهای خارجی «اتاق تجارت ایران» تأسیس شد. در سال ۱۳۲۱ ش. که با تصویب مجلس شورای ملی، نام اتاق تجارت به اتاق بازرگانی تغییر یافت، فعالیت اتاق کاشان وارد مرحله ی جدیدی شد و تا پیش از انقلاب اسلامی طی دوره¬های مختلف به فعالیت پرداخت. قبل از انقلاب اسلامی، در اتاق بازرگانی کاشان افراد شاخصی همچون محمود کیهان، حسن تفضلی، محمد عراقی، حسین اطمینان، سید محمد سیدی، حسین فوائدی و محمد فقیهی مدیریت داشتند و بعد از انقلاب آقایان علی دیانت و رضا فرزانه سکانداران اتاق کاشان شدند و هم اکنون آقای محمود تولائی به عنوان ریاست اتاق بازرگانی این منطقه مشغول به فعالیت اند. اتاق بازرگانی کاشان میعادگاه تجّار و کارآفرینانی است که کوشیده اند تا این شهر تاریخی با قدمتی گران در دل کویر خودنمائی کند. در این میان، با نگاهی به پیشینه صنعت در این منطقه و چگونگی تأسیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن کاشان، می توان به پیشینه و اهمیت این منطقه اقتصادمحور پی برد. در ازای تاریخ کاشان به وجود «سیلک» باز می گردد. بر اساس گزارشهایی که نخستین بار رومن گریشمن، باستان-شناس فرانسوی، ارائه کرد، تمدن شهرنشینی در کاشان به حدود ۷۰۰۰ سال قبل می رسد و این منطقه را جزو قدیمی ترین نقاط باستانی ایران و جهان قرار می دهد. وجود دوک‌های ریسندگی و بافندگی، کاسه های سفالین منقوش و اولین نشانه¬های ذوب فلز و ساخت ابزار فلزی، حاکی از آشنایی ساکنان این منطقه با انواع صنایع است. نکته مهم و قابل ذکر دیگر درباره پیشینه اقتصادی کاشان، قرارگرفتن شهر در مسیر راه خراسان (موسوم به راه ابریشم) و قرارگرفتن به عنوان یکی از باراندازهای تجاری این جاده است. وجود کاروانسراهای متعدد در نزدیکی کاشان و همچنین کاروانسراها و بازارهای متعدد در درون شهر که از دوره ساسانیان تا قرون پس از اسلام قدمت دارند، نشانه ای از این اهمیت قلمداد می شود. اهمیت اقتصادی این شهر در دوران پس از اسلام با ظهور صفویان و همسویی آنان با مذهب قدیم کاشانیان بر اهمیت اقتصادی شهر افزود. در دوره قاجار، وجود خاندان هایی با فعالیت اقتصادی مانند غفاری، ضرابی شیبانی، بروجردی و طباطبایی نشان از گستردگی فعالیت اقتصادی در کاشان داشت. صنایع سنتی و بومی همچون قالیبافی به صنعت کاشان و حرکت چرخ اقتصاد این شهر کمک بسزایی کرده اند. در زمینه قالیبافی، شهر کاشان به عنوان محور اصلی این صنعت، نقش بسیار مهمی را در ارتباط با دیگر نقاط به عهده دارد، و به واسطه عواملی چند، بسیاری از تولیدات مناطق دیگر را جذب بازار خود می کند. رونق قالیبافی در منطقه کاشان، به طور کلی شامل شهر کاشان و حومه آن شامل آران و بیدگل، نطنز و جوشقان قالی است که گستردگی و وسعت آن حتی تا بعضی از دهستانهای شهرهای اطراف نیز امتداد می یابد. قدیمی ترین فرشهای موجود بافته شده در کاشان مربوط به فرشهایی است که در قرن ۱۱هجری بافته شده است. بنابر نوشته¬های سفرنامه نویسان اروپایی، مقارن با اوج گیری رنسانس در اروپا، در کاشان عصر صفوی قالیهایی تولید می شد که در زیبایی و قوت و جنس بافت، کم نظیر و گاه بی نظیر بودند و اکنون نیز در موزه های غرب نمونه هایی از آنها وجود دارند. نوشته های سده های هفدهم و هیجدهم میلادی تصریح می کنند که کاشان مرکز بافت قالی درباری بوده که شاه عباس کبیر آن را بنیان نهاده است و قالیهای ابریشمین نقره باف و زرباف که به نام قالی شاه عباسی معروف است، به این محل نسبت داده می شود. به این ترتیب، کاشان با تولیدات قالی، که امروزه مایه افتخار موزه ها و مجموعه های خصوصی است، نقش بسزایی در تجدید حیات هنری ایران داشته است. از نمونه های برجسته قالی بافی کاشان،قالی معروف مقبره شیخ صفی است که اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن قرار دارد و نام مقصود کاشانی بر روی آن بافته شده است. همچنین در دوره ناصری، یکی از اهالی کاشان به نام حاج ملاحسن که با بانویی از اهالی اراک ازدواج کرده و واردکننده مرینوس منچستر بود، با رکود صنعت نخریسی، به همراهی همسرش، پشمهای باقیمانده و نفروخته را تبدیل به فرشهای بسیار نفیسی کرد که نمونه هایی از آن د ر موزه های معروف دنیا موجود است. قالی کاشان هم از طریق بافت بسیار ظریف (گره با پرز کوتاه و ظریف) که جزئیات تمام نقشها را ظاهر می سازد و هم از طریق پشم بسیار عالی مرینوس آن که به سطح قالی یک حالت مخملی می دهد، قابل تشخیص است. قالیهای کاشان، به استثنای قالیهایی که کلاً از ابریشم بافته شده اند، دارای یک بافت متراکم و ضخیم اند. در پشت قالی، پود دیگری را مشاهده می کنیم که نازکتر و جنس آن نیز پنبه ای است. بنابراین این قالیها قطعاً پس از هر رج گره، دارای دو رشته پود هستند که اولین رشته پود به صورت کشیده است و دومین رشته حالت شل و آزاد دارد. در قالیهایی با ابعاد متوسط و بزرگ، معمولاً زمینه ای از ترنج وجود دارد و جای آن را به اسلیمیهای گلداری داده اند که در تمام سطح زمینه گسترده هستند. در قالیهای ابریشمین کاشان که محصول جدید هستند، معمولاً مجموعه تصاویر و حالت تصویرگری آن نسبت به سنت وفادار مانده است. قالی کاشان به استثنای قالیهای کناره ای، تقریباً به اندازه سجاده و بزرگتر هستند؛ این در حالی است که در دهات شرقی کاشان قالیچه های به قطع کمتر از یک متر مربع نیز بافته می شود. امروزه خشکسالیهای مکرر و در نتیجه رکورد کشاورزی، باعث شده تا قالیبافی در عموم روستاهای کاشان رونق بیابد. کارگاههای قالیبافی درکاشان صرف نظر از آنکه بوسیله تکبافان و کارفرمایان اداره می شود، خانه های مسکونی در شهرها و روستاها را هم در بر می گیرد. معمولاً در هر خانه بیش از یک تا دو دار بیشتر نیست. ظرافت قالیها از ۲۸تا ۸۰ رج در گره تغییر می کند و قالی های بسیار ظریف از ابریشم بافته می شوند. دختران و زنان کاشانی در بافت قالیها نقش بسزایی را ایفا می کنند، ولی شمار مردانی که به لحاظ بیکاری از این طریق ارتزاق می کنند نیز کم نیستند. مرکز فروش بیشتر تولیدات، بازار کاشان است و انجام معاملات معمولاً بر مبنای ذرع یا ۱۰۴ سانتیمتر است. هنر قابل توجه دیگر در منطقه کاشان کاشیکاری است. شهرت کاشان در صنعت سفال سازی و کاشیکاری تا حدی زیاد بوده که کلمه «کاشی» از نام این شهر گرفته شده است. در قرنهای هفتم و هشتم هجری، کاشان یکی از مراکز عمده سفال لعاب دار و کاشی سازی در ایران بوده و کاشی های این شهر به نقاط مختلف صادر می شده است. در بیت المقدس محلی که معروف است ابراهیم فرزند خود را می خواست قربانی کند، با کاشیهایی تزئین یافته که ساخت کاشان است. در سال ۷۰۱ ق. شخصی به نام ابوالقاسم عبدالله بن علی بن طاهر کاشانی کتابی درباره کاشی سازی نوشته است. این شخص از یک خاندان معروف کاشی ساز کاشان بوده و در کتاب خود از فن کاشی سازی مخصوصا کاشیهای کاشان صحبت کرده و بر آن است که بهترین کاشیها و سفالهای زمان او در زادگاه او ساخته می شده است. از کتیبه هایی که بر محرابهای قدیمی کاشان دیده می شود، معلوم می گردد بهترین محرابهای شهر در آن عصر به وسیله افراد خانواده نویسنده نامبرده ساخته شده است. در عهد ایلخانان کاشی کاشان تا حدی مرغوب بوده که بعضی از متخصصان کاشی شناس، کاشیهای مورد استفاده در سلطان آباد ـ پایتخت ایلخانان ـ را ساخت کاشان دانسته اند. در این دوره لعاب آبی رنگ از مختصات کاشیهای کاشان است، زیرا در حوالی کوههای حوالی قمصر کاشان مقدار زیادی فلز کوبالت که رنگ آبی از آن گرفته می شود و آن را لاجورد می نامند وجود دارد. از آغاز قرن هفتم و با ویرانی ری ـ تنها رقیب کاشان در کاشی سازی ـ کاشی کاشان ترقی کرد و شهرت و معروفیت آن به قدری بالا گرفت که کاشی برای محراب و مساجد سایر شهرها از این شهر صادر می شد. در قرن هفتم در سفال لعاب جلادار کاشان رنگ آبی فیروزه ای نقش مهمتری ایفا می کرد که نمونه هایی از آن در مساجد و بقاع متبرکه معروف ایران و موزه های معتبر دنیا چون متروپولیتن نیویورک و آرمیتاژ سن¬پطرزبورگ موجود است. همچنین کاشیهای موسوم به «طلایی» در کاشان ساخته می شده که در همان رساله عبدالله بن علی بن طاهر راجع به آن توضیحات مفصلی آمده است. هنر کاشیکاری در سرتاسر دورانهای پس از ایلخانان نیز در معماری کاشان نمود دارد و در بناهای مذهبی و غیرمذهبی کاشان در ادوار صفویه تا قاجار نمونه هایی اعلایی از آن دیده می شود. در طول دوره قاجار، کاشان روزگار آرامی را گذراند و هرچند اهمیت دوره صفویه را نداشت، ولی بی‌اعتبار هم نبود و گستره فعالیتهای تجاری در این دوره باعث شد تا تجار این شهر بناهای مهم و قابل توجهی را در شهر بسازند که هنوز هم به عنوان محور گردشگری شهر قلمداد می شوند. اوضاع صنعتی کاشان در این دوره در فراز و نشیب رونق و رکود بود و هنرهایی چون شَعربافی ـ که هنوز هم در محلات قدیمی کاشان تداوم دارد ـ و زیلوبافی ـ که بعدها کسانی مانند زیلوچیان آن را استمرار بخشیدند ـ رونق داشت. حرکت جدی کاشان به سوی صنعتی شدن، از سال ۱۳۱۳ ش. و با تأسیس کارخانه ریسندگی و بافندگی کاشان به دست حسن تفضلی، که بعدها به پدر صنعت نساجی ایران ملقب شد، روی داد. همراه وی، تجار و صنعتگرانی مانند خاندان لاجوردی،و افرادی چون کیهان، فقیهی، اطمینان و سیدی گستره تجاری و صنعتی کاشان را وسعت بخشیدند و همزمان از طریق اتاق بازرگانی کاشان به هموارکردن مسیر تجاری و صنعتی شهر پرداختند. علاوه بر صنایع مذکور کاشانیان در صنایع دیگری نیز فعالیت چشمگیری دارند، از جمله: تولید سنتی و مکانیزه عطر و گلاب، سیمان، فولاد، خودروسازی، مس، فرش ماشینی و … . در کنار این موارد، عوامل زیست محیطی و نیز معماری فاخر، کاشان را به یکی از قطبهای مهم گردشگری ایران تبدیل کرده و هنوز هم بستر فراوانی جهت توسعه این صنعت در این شهر وجود دارد. وجود مکانهای طبیعی همچون چشمه سلیمانیه، کویر مرنجاب و آبشار و غار نیاسر و بناهای چون مجموعه باستانی سیلک، مجموعه مفرح و زیبای باغ شاه فین و حمام آن که محل قتل میرزا تقی خان امیرکبیر هم هست، مساجد جامع، میرعماد، وزیر (میرزا مقیم)، آقابزرگ و سلطانی؛ بقاع متبرکه حبیب موسی، شاهزاده ابراهیم که از لحاظ تزئینات جزو سرآمدان بقاع مذهبی ایران عصر قاجار است و بقعه سلطان امیراحمد؛ مجموعه بازار کاشان به همراه تیمچه های بسیار زیبای موجود در آن از جمله امین الدوله، بخشی (ملک التجار) و سرای گمرک (وکیل الرعایا، شریف)؛ حمامهای سلطان امیراحمد، عبدالرزاق خان و گذر نو؛ خانه های تاریخی فراوان با اسلوب معماری خاص مناطق کویری و تزئینات نادر و گاه بی نظیر از جمله خانه های بروجردی، طباطبائی، عباسیان و عامری و نیز آب انبارهای باشکوهی همچون حاج سیدحسین صباغ، گذر نو، وزیر (میرزامقیم) و عبدالرزاق خان (رزاقیه). موارد مذکور بخشی از آثار طبیعی و معماری کاشان اند که همواره پذیرای گردشگران داخلی و خارجی هستند. بی¬تردید علیرغم گستره روزافزون توریسم در این منطقه، پتانسیل آن بسیار بیش از میزان کنونی آن است.

عمده فعالیت های اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی کاشان ۱. جمع بندی پیشنهادات در کمیسیون های تخصصی جهت ارائه به قوای سه گانه در جهت حمایت از بخش خصوصی و حل مشکلات فراراه توسعه اقتصادی کشور و اثرگذاری در مصوبات قانونی مطرح در دولت و مجلس؛

۲. تهیه و ارائه لوایح قانونی و پیشنهاد های مورد نیاز به مراجع ذی صلاح (ایفای نقش مؤثر در تصمیم سازی ها)؛

۳. حضور فعال و مؤثر در کار گروه های استان اصفهان؛

۴. حضور فعال و مؤثر در کار گروه های کاشان، آران و بیدگل و نطنز؛

۵. حضور فعال و مؤثر درهیأت نمایندگان اتاق ایران؛

۶. جذب ومعرفی کارشناسان قوانین کار،تأمین اجتماعی،مالیاتی، گمرکی، و … و ارائه مشاوره دراین زمینه ها درمحل اتاق جهت مراجعه اعضا؛

۷. معرفی اعضاء جهت عضویت در تشکل و شوراهای مشترک؛

۸. برقراری ارتباط با انجمنها و تشکلهای اقتصادی و معرفی اعضاء جهت عضویت در نهادهای مذکور؛

۹. ارتباط و همکاری با اتاقهای بازرگانی و صنایع و معادن سایر کشورها؛

۱۰. برگزاری دوره های آموزشی در خصوص بازرگانی خارجی، امور مالیاتی، تامین اجتماعی و زبان تجاری انگلیسی؛

۱۱. برگزاری همایش های آموزشی و اقتصادی مرتبط بانکی، ریالی و ارزی، بیمه، گمرک، قانون کار، مالیات و تامین اجتماعی؛

۱۲. حل و فصل اختلافات اعضا اتاق با ارگانهای دولتی با تعامل و تشکیل جلسه و طرح در کارگروه های تخصصی؛

۱۳. جمع آوری بانک اطلاعات اعضای اتاق جهت معرفی در پرتال راهنمای تجاری؛

۱۴. پذیرش هیئت های تجاری از خارج از کشور(آلمان، فرانسه، ایتالیا، عراق و …)؛

۱۵. راه اندازی محل فیزیکی دیدارها (پاتوق) ومراودات اقتصادی درمحل اتاق؛

۱۶. شناساندن جایگاه ومنزلت اتاق به اعضاء وسایرین (جذب عضوهای جدید) با تسهیل فرآیند عضویت؛

۱۷. صدور گواهی مبداء و تایید اسناد تجاری؛

۱۸. ارائه خدمات جهت شرکت در نمایشگاههای داخلی و خارجی؛

۱۹. تعامل با سازمانهای مرتبط با استاندارد کالاها و خدمات؛

۲۰. مبادله اطلاعات با نهاد های آموزشی دانشگاهی و پژوهشی؛

۲۱. تشکیل کمیسیونهای “تامین اجتماعی و کار”، “مالیاتی، تامین مالی و بانکها”، “نساجی و صنایع وابسته”، “آموزش، پژوهش و تحقیقات”، “تجارت خارجی، امور بین الملل و نمایشگاه”، “گردشگری”، “سرمایه گذاری و کارآفرینی”، “کشاورزی، منابع آب و محیط زیست”؛

۲۲. افزایش تعامل دوجانبه اعضاء با اتاق از طریق مجله ماهانه اتاق وارتباطات الکترونیکی؛

۲۳. تأسیس بانک توسعه صادرات، کلینیک کار و اتحادیه گلاب و عرقیات و انجمن ارگانیک؛

۲۴. توانمندسازی زنان عضو اتاق در انجام امور تجارت بین الملل در جهت توسعه اقتصادی کشور و پیشبرد اهداف از طریق کانون بانوان بازرگان اتاق.

مزیت ها و فرصت های سرمایه گذاری در منطقه کاشان ۱. کاشان با قرارگرفتن بر روی زنجیره بزرگ راههای کشور ایران و قرارداشتن بر سر راه اصلی ارتباطی شهرها و استانهای شرقی و شمالی و غربی کشور ایران با شهرها و استانهای مرکزی جنوب وجنوب شرقی، دارای موقعیت ممتازی است (فاصله شهر کاشان تا تهران ۲۱۰ کیلومترو تا قم ۹۵ کیلومتر و تا اصفهان ۲۰۲ کیلومتر)؛

۲. تصویب و راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی کاشان (واقع شدن در مسیر ترانزیتی شمال –جنوب و قرار گرفتن در کنار مسیر راه آهن شمال- جنوب)؛

۳. وجود نیروی انسانی ماهر و متخصص با عنایت به استقرار ۱۵ مرکز دانشگاهی و موسسات آموزش عالی با ظرفیت سالیانه ۳۵۰۰۰ نفر دانشجو در رشته‌های مختلف از جمله فنی و مهندسی اعم از کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری در رشته‌های مکانیک، برق، صنایع، نساجی ، معدن و … .

۴. برخورداری از ۱۶ شهرک صنعتی به مساحت بیش از ۳۵۰۰ هکتار و بیش از ۱۵۰۰ واحد تولیدی دارای پروانه بهره برداری با ۲۰۰ نوع محصول. به نسبت تعداد، میزان سرمایه گذاری و اشتغال در این شهرستان بطور متوسط از ۱۵ استان کشور بالاتر است؛ ۵. امنیت سرمایه گذاری در منطقه؛

۶. فراهم کردن بستر مناسب و تسهیل در امر صادرات و همچنین ‌واردات ماشین آلات و مواد اولیه با وجود گمرک در این منطقه که به عنوان بندر خشک نیز تلقی می شود؛

۷. کاشان به عنوان دومین قطب نساجی به ویژه فرش ماشینی جهان شناخته می شود و این مهم فرصتی مناسب برای سرمایه گذاری در این بخش برای ایجاد اشتغال است؛

۸. تأسیس فرودگاه با وجود شبکه حمل و نقل ریلی، تنوع راه های ارتباطی این شهر به شهرهای همجوار و سایر نقاط ایران از مزایای ویژه و مطلوب موفقیت آمیز سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران است؛

۹. کاشان صاحب صنایعی از قبیل این موارد است: فرش ماشینی، ریسندگی، بافندگی، نخ، انواع پارچه، مخمل، پارچه رو مبلی، پتو، چینی سازی، ظروف اپال، سایت مدرن خورو سازی، ملامین سازی، کاشی سازی، انواع قالب فلزی، انواع اجاق، گاز، کولر، آبگرمکن، بخاری، ابزارآلات صنعتی، لوله چدنی، پلاستیک، سرامیک، سیمان، مفتول مسی، ورق گالوانیزه، انواع میلگرد، گرانول، انواع باسکول، قطعات خودرو، تولید غلتک، پودرهای میکرونیزه (باریت)، کربنات کلسیم و دهها واحد صنعتی پیشرفته دیگر.

ین واحدهای صنعتی گوناگون و فراوان، کاشان را به یکی از مهمترین قطبهای صنعتی کشور ایران تبدیل کرده است؛

۱۰. منطقه کاشان از ویژگی های کشاورزی و دامداری مهمی بر خوردار است، به طوری که قسمت عمده زمینهای این منطقه زیر کشت پنبه و غله است و همچنین انواع میوه از قبیل انار، انجیر، انگور، گوجه درختی، هندوانه، طالبی، چغندر، هویج، شلغم و انواع سبزیجات و صیفی جات و نیز پرورش درختان گل و سبزیجات و گیاهان داروئی جهت تهیه گلاب و عرقیات گیاهی. وجود مرغداری های بزرگ، دامداریهای فراوان، زنبورداری و پرورش ماهیهای زینتی از ویژگیهای دیگر این منطقه محسوب می شود؛

۱۱. در این منطقه معادنی نظیر مس، آهن، سولفات باریم، زاج سبز، نمک طعام، سنگ های مرمر و تراورتن به چشم می خورد که بعضی از این معادن مورد توجه و دارای اهمیت ویژه ای در کشور ایران است؛

۱۲. تعداد واحد های تولیدی فعال در در این منطقه متجاوز از ۱۵۰۰ واحد است؛

۱۳. می توان با یک نگاه ویژه به این منطقه در کنار شهرهای شیراز و اصفهان، آن را به قطب گردشگری کشور برای بازدید توریستهای داخلی و خارجی تبدیل کرد. این شهر سالیانه پذیرای بیش از یک میلیون نفر گردشگر داخلی و خارجی است و زیرساخت های لازم در خصوص معرفی، حضور و اقامت گردشگران در شهر و منطقه در حال گسترش است. وجود بیش از ۱۰شهر با آثار ، بناها ، بافت ها و ویژگی های با ارزش تاریخی و فرهنگی در منطقه و شهر کاشان با بافت با ارزش تاریخی با محدوده ای حدود ۴۵۰ هکتار و آثار با ارزشی مانند تپه های سیلک، خانه های تاریخی، بازار قدیم، مسجد جامع، مسجد آقابزرگ، مسجد میرعماد و نیز برج و باروی سلجوقی و صفوی؛

۱۴. جاذبه ها و فرصت هایی را برای جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی فراهم آورده است، بصورتی که در حال حاضر فقط در شهر کاشان بیش از ۵۰ اثر و خانه تاریخی توسط بخش خصوصی و سرمایه گذاران داخلی و خارجی تملک، مرمت و مورد بهره برداری قرار می گیرد؛

۱۵. می توان تولید ماهیان زینتی را از دیگر فرصت ها و پتانسیل های این منطقه برای فعالیت اقتصادی نام برد؛

۱۶. یکی از شناخته شده ‌ترین معادن این استان، دریاچه نمک می باشد که از ظرفیت‌های بالایی برخوردار است (معادنی که در دریاچه به شکل پیش‌فرض وجود دارد شامل منزیم، کلریدسدیم و پتاسیم و املاح معدنی)؛ این دریاچه سرشار از منیزیم است و قابلیت استحصال بیش از ۵۰ ماده معدنی از آن وجود دارد.

۱۷. تعدد معادن غنی اعم از آهن ، باریت، سنگهای تزئینی و …؛

۱۸. فرش دستباف زمینه ای است که می توان با جذب سرمایه گذاری در آن به سودهای بالایی دست یافت.